-
1 kawałek
w jednym kawałku im Stück;na kawałki in Stücke;kawałek ziemi ein Stück Land;pracować na kawałek chleba sich sein Brot verdienen
См. также в других словарях:
być w jednym kawałku — {{/stl 13}}{{stl 7}} stanowić całość, nie być podzielonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć pole w jednym kawałku. Kupić schab w jednym kawałku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeden — I {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. odm. jak przym. IIIb, M. ż jedna, n jedno {{/stl 8}}{{stl 7}} najmniejsza z liczb naturalnych; jedność, jednostka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden człowiek, pies, wóz. Jedna kobieta, owca, sukienka. Jedno dziecko, okno.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… … Słownik języka polskiego
niecka — ż III, CMs. nieckacce; lm D. nieckacek 1. «drewniane, podłużne naczynie półkolisto wydrążone w jednym kawałku drewna, bywa używane zwykle na wsi do wyrabiania ciasta, kąpania dzieci itp., rozpowszechnione w gospodarstwie domowym w w. XIX» 2. geol … Słownik języka polskiego
wędlina — ż IV, CMs. wędlinanie; lm D. wędlinain «przetwór z mięsa w jednym kawałku (np. szynka, polędwica, baleron) lub z mięsa rozdrobnionego (kiełbasa), zwykle wędzony i peklowany, odpowiednio przyprawiony» Świeża wędlina. Wędliny konserwowane,… … Słownik języka polskiego
kawałek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kawałekłka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieduża część jakiejś całości; także mały odcinek (również w odniesieniu do przestrzeni i czasu); fragment, urywek : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… … Słownik języka polskiego
pieczeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. pieczeńeni; lm M. pieczeńenie {{/stl 8}}{{stl 7}} mięso upieczone lub uduszone w całym kawałku z dodatkiem różnych przypraw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pieczeń wieprzowa, wołowa, cielęca.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień